Мишель Обама: Барак бол хананд бэхэлсэн эд зүйл шиг найдвартай эр хүн

Найман жил дэлхийн хамгийн хүчирхэг улсын тэргүүн хатагтай байсны эцэст эрх чөлөөтэй болоод гурван жилийг өнгөрүүлж буй Мишель Обама өнгөрөгч жил “Becoming“ буюу “Өдийг хүртэл” номоо худалдаанд гаргасан билээ. Тэрээр ном бичихээс гадна өсвөр насны охидод эрх тэгш боловсрол олгохын төлөөх хөдөлгөөн өрнүүлэх болсон юм. 

Түүнийг тэргүүн хатагтай болсных нь дараахан нэгэн сэтгүүлч “Цагаан ордонд сайхан байна уу” хэмээн асуухад хариуд нь “Жинхэнэ тамын амьдрал гэдэг чинь Цагаан ордны амьдрал. Би залхаж байна” хэмээн хариулж байсан удаатай. Тэгвэл хоёрантаа улирч тэргүүн хатагтайн албыг хашсан Мишель хэрхэн өөрчлөгдсөн бэ. Номоо худалдаанд гаргасныхаа дараа Опра Уинфритэй хийсэн Мишелийн ярилцлагаас товчлон хүргэе.

Та номоо худалдаанд гаргалаа. Яагаад заавал “Өдийг хүртэл” гэж нэрлэсэн юм бэ?

Үнэндээ би юуг, ямар дарааллаар бичихээ эхэндээ сайн мэдэхгүй байсан юм. Гэвч аз болоход надад нэгтгэн дүгнэх чадвар байсан гэх үү дээ. “Чи өсч өндийж, өдий хүртлээ юуг хүсч, мөрөөдөж ирсэн бэ”. Энэ асуултыг би өөрөөсөө асуусан учраас энэ номоо бичихээр шийдсэн. Магадгүй энэ асуулт энэ хорвоогийн хамгийн улиг болсон, муу асуулт байж болох л доо.

Та номондоо хүмүүсийн мэдэхгүй маш олон нууцуудыг дэлгэж тавьжээ. Өөрийнхөө хувийн амьдралын нууцуудыг дэлгэхээр шийдээ юу?

Үгүй дээ. Би зүгээр л тэргүүн хатагтай байхаа больсноор зарим нэг зүйлийг тунгаан бодох завтай болсон гэх үү дээ. Хүмүүс надаас “Та одоо болтол тэргүүн хатагтай хэвээрээ биш гэж үү. Хүмүүс тантай яаж тааралдсан газраа чөлөөтэй уулзаж болох юм бэ” гэхчлэн асуудаг. Мэдээж хэрэг хүмүүсийн асуусан эдгээр асуулт надад таалагддаг. Учир нь би өнгөрүүлсэн амьдралынхаа бүхий л шарх сорви, хар бараан дурсамжууддаа хайртай байдаг учраас. Өнгөрүүлсэн амьдралын минь хамаг л дурсамжууд намайг гайхалтай эрч хүчтэй болгодог юм. Би тэргүүн хатагтай байсан он жилүүдээ Цагаан ордны ажилтнууд болох эрч хүчтэй залуусын дунд өнгөрүүлж, тэдэнтэйгээ дотно найз нөхөд болцгоосон. Гэвч өөр нэг зүйл юу гээч, Опра минь. Өөр юу вэ гэвэл Барак бид хоёр өөрсдийгөө олон түмэнд таалагддаг үгүйгээ одоо болтол сайн мэдэхгүй байгаа явдал.

Тийм гэж үү?

Тийм ээ, Опра минь.

Үргэлж олны нүдэн дээр байхад, тэдний харцны төвд байх тэр мөчид нэг алхам ухарч, хөшигний цаана орж, хэдхэн хором амарчихаад буцаад гарч ирмээр санагддаг юм.

Би ямар олны танил супер од биш дээ хэмээн уурсан бодож, бусдын хүндлэл хайр шингэсэн тэр харцнаас бултчихмаар санагдах үе надад олон байсаан. Гэвч сэтгэл дотор тэгж санагдах бүртээ би өөртөө “Одоо дэндүү оройтсон. Учир нь чи бол АНУ-ын тэргүүн хатагтай” гэж хэлдэг байсан юм даа. Тэр тоолонд би өөртөө “Чи хэзээ ч шантрах ёсгүй. Чи хэзээд сорилт бэрхшээлийг даван туулж, юунаас ч айхгүй байж чадна” гэж хэлдэг байлаа.

Таны номыг уншсаны дараа ингэж бодогдохгүй л байх даа. Учир нь та чинь манай гаригийн хамгийн хүчирхэг эмэгтэйчүүдийн нэг шүү дээ. Та энэ номоороо өөрийн амьдралын бүхий л сайн, муу түүхээ бусадтай хуваалцаж чадсан болов уу?

Би тэргүүн хатагтай, харин Барак Ерөнхийлөгч биш болсноос хойш ердөө нэг долоо хоногийн дараа манай гэр бүл Цагаан ордноос нүүх хэрэгтэй болсон. Бид ердийн нэгэн даруухан хауст Цагаан ордноос хэдхэн километрийн зайтай амьдарч эхэлсэн юм. Бүхэл бүтэн найман жилийн дараа хаалганы хонхтой, тэгээд тэр нь дуугардаг тийм байшинд нүүн орсон нь би болон манай гэр бүлийнхэнд эхэндээ үнэхээр шинэ, сонин байсан шүү.

Найман жил шүү дээ, Мишель. Бүхэл бүтэн найм?

Тийм ээ. Шинэ байрандаа нүүж ирсэн анхны шөнийг би гэртээ ганцаараа өнгөрүүлсэн юм. Хүүхдүүд хаа нэг тийшээ, харин Барак албаны уулзалт хийхээр аялалаар явчихсан байлаа. Тэргүүн хатагтай байхдаа би хэзээ ч ингэж ганцаархнаа хоцорч байсангүй. Үргэлж намайг хэн нэгэн хүмүүс хүрээлж байдаг байлаа. Гэвч гэр бүлийнхэн маань байхгүй хэдий ч би хаустаа ганцаархнаа биш байсан юм. Үүдний хаалганы дэргэд том биетэй хамгаалагч залуус холхилдож, харин гадна талд нь тусгай элит хүчний байлдагчид зэвсэгтэйгээ манаанд гарч байгаа нь цонхоор тодхон харагдана.

Гэвч та цонхоо онгойлгоод тэдэнтэй яриа өдөх эрхгүй, тийм үү?

Тийм шүү. Аюулгүй байдлыг хангах үүднээс цонхыг хэзээ ч онгойлгох ёсгүй.

Охидууд маань нэг удаа дүрэм зөрчиж цонх онгойлгох гэтэл цаанаас нь хэн нэгэн хүн “Наад цонхоо яг одоо хаа” гэж хашгирсан юм даа. Ингэж л Барак болон Саша, Малия бид дөрвийн эгэл жирийн амьдрал эхэлсэн.

Би энгийн амьдралдаа аль болох хурдан дасахыг хичээсэн л дээ. Би Ерөнхийлөгч нөхрийгөө даган олон оронд айлчилж явсан тэр сайхан дурсамжуудаа бага багаар мартаж эхэлсэн гэж хэлж болно.

Таны номыг уншсанаар Мишель гэдэг эмэгтэй өнгөрүүлсэн амьдралдаа юу юуг хийж гүйцэтгэсэн болон ирээдүйдээ хэрхэн бэлдэж байгааг тань олж харах боломжтой юм шиг ээ?

Тийм шүү. Хэрвээ чи өөрийгөө энэ дэлхий дээрх хамгийн чухал хүмүүсийн нэг гэдэгт итгэлтэй байгаа бол чиний бүх бодлууд чинь маргааш би яах билээ, юу хийх ёстой билээ гэсэн ухамсарт бодлууд байхаас өөр аргагүй.

Бага сургуулийн нэгдүгээр ангид орж байх үеийн Мишель Обама ингэтлээ өөрчлөгдсөн гэхэд гайхмаар юм шүү?

Ээж минь намайг нэгдүгээр ангийн сурагч охин байхад “Дээд зэрэглэлийн бяцхан гүнж” гэж хэлдэг байж билээ.

Тэгвэл тэр бяцхан гүнж яаж яваад ийм тод томруунаар гялалзагч од болж хувирсан хэрэг вэ?

Ээж, аав хоёр маань надад бүр хар багаасаа өөрийнхөөрөө бие дааж сэтгэж, шийдвэр гаргах боломжуудыг олгосон нь их нөлөөлсөн байх гэж бодож байна.

Та амьдралдаа чухам хэзээ хамгийн их айж байсан бэ?

Би үхнэ гэж бодохоос үхтлээ айдаг.

Өнгөрүүлсэн амьдралаа эргээд харахад ямар нэгэн золиос гарсан юм шиг санагддаг уу. Хэн нэгний амьдралд золиос заавал байдаг байх аа?

Аав, ээж хоёр маань ах дүү бид нарт хэзээ ч ямар нэгэн гэм бурууг оногдуулдаггүй байсан.

Ээж маань хэзээ ч бусад эмэгтэйчүүдийн адил үсчин, гоо сайхан, дэлгүүр хэсэх зэрэгт цаг заваа зориулдаггүй хүн. Би ээжийгээ өөртөө зориулж нэг удаа дэлгүүрээс шинэ хувцас худалдан авч байхыг нь санахгүй юм.

Аав маань ээлжийн ажилтан байсан учраас тийм ч их мөнгө олдог байгаагүй. Ер нь бол бид нар их эгэл боргил амьдрал дунд өссөн. Биднийг ээж, аав хоёр минь ингэж л хүн болгосон доо. Тиймээс би өөрийнхөө амьдралд ямар нэгэн зүйлийг золиосолсон тухайгаа биш, харин эцэг, эх хоёрынхоо биднийг өсгөж, хүмүүжүүлэхийн төлөө өөрсдийнхөө амьдрал, аз жаргалаа золиосолсон талаар ярих нь илүү дээр гэж бодож байна.

Би мэднэ ээ, Мишель. Таны аав хуучны Бьюик-225 машин унадаг байсан байх аа. Миний аав бас мөнгө муутай учраас яг тийм машин унадаг байсан юм?

Тийм ээ. Энэ үнэн шүү. Хүмүүс тэр машиныг хуучных болохоор нь өхөөрдөөд Дойчегийн хугасхан гэж нэрлэдэг байв шүү дээ. Жижигхэн, багтаамж муутай болохоор нь тэр биз. Аавынхаа жижигхэн Дойче машинд суугаад бид хэд ийшээ тийшээ явах дуртай байлаа. Аав маань мөнгө муутайгаас гадна хөгжлийн бэрхшээлтэй байсан учраас тэр Бьюикийг унадаг байсан юм. Хөгжлийн бэрхшээлтэй хүмүүс л бяцхан Дойчег тэр үед их унадаг байлаа. Харин би аавынхаа машиныг бяцхан явдаг авдар гэж хочилдог байв.

Та дунд сургууль төгссөнийхөө дараа Принстоны их сургууль, Харвардын хуулийн ангийг төгссөн. Тэгээд Чикагогийн нэгэн хуулийн фирмд ажилд орсон. Энэ тухайгаа “Би хуульч болохыг үзэн ядсан” гэж номондоо бичсэн, тийм үү. Яагаад?

Бурхан минь юу үнэн, энэ үнэн шүү. Гэхдээ би яг одоо бүх хуульч мэргэжилтэй хүмүүсээс албан ёсоор уучлалт гуймаар байна. Үнэнийг хэлэхэд би өөрийгөө хатуужилтай, чанга эмэгтэй гэдгээ мэдрэхийн тулд надад их урт хугацаа шаардагдсан. Принстонд орохоос эхсүүлээд нэр хүндтэй, том сургууль болох Харвардад орохын тулд би өөрөөсөө маш их хүчин чармайлт гаргах хэрэгтэй болсон. Гэхдээ би тийм мундаг, шилдэг оюутан байгаагүй л дээ. Дараа нь хуулийн нэр хүндтэй фирмд орохын тулд дахиад л өөрийгөө сорих хэрэгтэй болсон. Үргэлж л өөрийгөө сорьж, шалгасан амьдрал гэх үү дээ. Тэгээд эцэст нь би нэг өдөр албан өрөөндөө сууж байгаад бодсон юм. Би энэ бүх амжилтандаа хүрэхийн тулд ямар их зүйлээ золиослоо вэ гэж.

Харин одоо та нөхрийнхөө талаар, экс Ерөнхийлөгчийн тухайд манай үзэгчдэд юу ярих вэ?

Миний нөхөр бол нэгэн хэвийн хайрцаганд орчихсон хүмүүсээс тэс өөр хүн. Тэр энэ амьдралынхаа байх ёстой бүхий л талбар дээр баатар нь байж чадсан. Обама зөвхөн өөрөө байх ёстой газраа баатар нь байгаад зогсохгүй надад яаж хэрэгтэй үедээ, хэрэгтэй газраа баатар байхыг зааж сургасан хүн. Миний нөхөр үнэхээр ямар ч цаг үед, ямар ч нөхцөл байдалд гайхалтай өөдрөг үзэлтэй байж чаддаг. Тэр бол яг л хананд бэхэлсэн эд зүйл шиг тийм бат бөх, найдвартай эр хүн.

#МонголТөр